alkol duvarını aşan kediler kütleleri oranında gözyaşına dönüşür

Henry The Lee - Bipolarsan Islık Çal


Algıda eklediklerini çıkarınca herkesten geriye aynı insan mı kalıyor?

Hep aynı insan mı kalıyor?

Heveslerin tecrübenin üstüne basıp geçince

Hiçbir şey öğrenmediğini fark edip ağlıyor musun?

Çaresi var ama önce sırtına bir hırka al

Bitmeyen bir enerjiyle süsleyip durduğun dünyanda

Kimsenin yaşamak istemediğini görüpte vazgeçiyor musun?

Ağır çekim kuma batmış mobilyaların arasında yürürken 

Durduğun an onlar gibi gömülmekten korkuyor musun?


Henry The Lee - Kaonashi Sendromu


Dokunamadığım herkes içimi görüp gidiyo

Yüzüme bakan her göz peşimdekini biliyo

Bak göğsümden geliyor geçiyor günler

Salıncak olur iki gece arasında güneş

Gelirsen bedenini atlat gel

Yolcumu kaybettim 

Yoldan ibarettim

Tutkumu kaybettim

Külden ibarettim

Yurdumu kaybettim

Ben bi hayalettim


Henry The Lee - Bu Gezegen Benimki Değil


Ah yine yanlış yerdeyim

Her kötünün içinde iyilik iyinin içinde kötülük benim

Biliyorum şimdi çirkinim ama karanlıkta parlıyorum

Ah insan dışındaki her şeyin ne hissettiğini anlıyorum

Benim dünyamda teselli yoktur 

Yanında oturup susarsın sadece

Ben hep kapıya yakın oturdum çünkü kimse sevdiğim gibi kalmadı

Neden herkes sanki kendi düşmemişte ben itmişim gibi bakıyor?

Kaçıncı geçişim bu sokaktan

Yoruldum artık kaybolmaktan

Bunlar benim ayak izlerim ama bu gezegen benimki değil

Ah gerçek bahane gibi durur

Ben hep yalan söylerim

Gökyüzünde belli nokta var bakınca evimdeyim

Benim dünyamda gece gündüzün devamı değil

Biri pençe kaburgalarımdan tutan

Diğerinde güvendeyim

Benim dünyamda güneş yoktur 

Dudağının kenarıyla gülümsersin sadece

Ben hep kapıya yakın oturdum

Çünkü bu hastalıkta kimse sağ kalmadı

Öldürerek iyileştirmek sizin soyunuzda var



@henry_the_lee

@gmzngnr


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

"İntihar öyle edilmez, böyle edilir baba. "

Resim
 Ümit Yaşar Oğuzcan; 24 kez intihar girişiminde bulunmuş, Türk edebiyatının melankolik şairi. Bir oğlu vardı, Vedat. Babasının bu hallerinden etkilenmiş, bunalımlarını miras almıştı. 6 Haziran 1973, Vedat son kez çıktı evinden. Daha on yediydi, Galata Kulesi'nin tepesinden bıraktı kendini. Bir not çıktı Vedat'ın cebinden:  "İntihar öyle edilmez, böyle edilir baba..." Galata Kulesi 6 Haziran 1973 Pırıl pırıl bir yaz günüydü Aydınlıktı, güzeldi dünya Bir adam düştü o gün Galata Kulesi’nden Kendini bir anda bıraktı boşluğa Ömrünün baharında Bütün umutlarıyla birlikte Paramparça oldu Bir adam benim oğlumdu... Gencecikti Vedat Işıl ışıldı gözleri İçi Bütün insanlar için sevgiyle doluydu Çıktı apansız o dönülmez yolculuğa Kendini bir anda bıraktı boşluğa Söndü güneş, karardı yeryüzü bütün Zaman durdu Bir adam düştü Galata Kulesi’nden Bu adam benim oğlumdu “Açarken ufkunda güller alevden” Çıktı, her günkü gibi gülerek evden Kimseye belli etmedi içindeki yangını Yürüdü, kendi
Devamı

uyuşmuşluk?

 Yapmam gereken çok fazla şey var, yapmak istediğim çok fazla şey var. Önümde zihnimden başka engel yok. Her geçen gün sözler vermeye devam ediyorum. Yapmak için heveslendiğim şeyler var. Hayata dokunmak istiyorum. Yazmak, okumak, izlemek, belki sosyalleşmek istiyorum. Hepsini yapabilirim. Zihnimi bağlayan ipleri çözebilseydim çok yükseklerde olabilirdim. Üşengeçlik kadar basit bir durum değil, bazı anlar oluyor ki parmağımı kıpırdatıcak iradeyi bulamıyorum kendimde. Uyuşmuşluk? Bilmiyorum. Bir potansiyel ziyanıyım. Harcanıp gittiğimi hissediyorum. Bazen üzülüyorum, gurur duyulacak biri olmayı istiyorum. Kendi zihnime hapsolmuş gibiyim. Vücudum bu işi kendi kendine yapmasa nefes alabilir miydim şüpheli. Her şey biraz yankılı.  Kaptan Kadavra - Ruh ve Sinir Uyanmam gerek. 
Devamı

Müziğe Armağanlar: Hayko Cepkin

Resim
  Türk Rock müziğinin önemli sesi, şahsen de çok saygı duyduğum bir müzisyendir kendisi. Hayatında pek çok zorluklara göğüs germekle kalmayıp bu zorlukları bir engel olmaktan çıkarıp ilerisi için bir adım haline getirebilmiştir. Şu yıllarımızda rol model alabileceğimiz güçlü kişiliklerden biridir. Fiziksel farklılıkları, etnik kökeni, yaptığı müzik çerçevesinde kariyerinin; belki de hayatının başından bu yana her zaman ötekileştirilmeye çalışılmıştır. Türkiye'de belki de en iyi sahne şovlarını onda görürüz. Gençlik yıllarından gelen tiyatro merakını mimik ve jestleriyle sahnesine taşımıştır diyebiliriz. Bildiğim kadarıyla müzikallerde de ismini görürüz. Gerek bu etkileyici sahne performansları, gerek müziğinin kalitesiyle Türk müziğine sunulmuş bir armağan gibidir. Şarkılarında verdiği toplumsal mesajlar da gözden kaçmamalıdır. Şu yıllarda dahi önüne geçilemeyen küçük yaşta evlendirilen kızlarımıza ithafen her konserinde seslendirdiği bir şarkısı vardır: Gelin Olmuş "Söyle der
Devamı